کد مطلب:321185 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:289

بهائیه یا بهائی
نام میرزا حسین نام پدر میرزا عباس معروف به میرزا بزرگ بود كه در سال 1233 در تهران متولد شد. علوم و ادبیات را در تهران آموخت بعد از آن حالت صوفیگری یافت و مانند درویشان موی بلند می گذاشت در ردیف پیروان علی محمد باب و مذهب بابیگری درآمد بعد از كشته شدن باب هیجده سال تمام تابع برادر خود صبح ازل شد بعد از آن اطاعت وی و باب خارج، شد و خود را قائم خواند.

او ادعای قائمیت كرد كه مانند مسیح رجعت می نماید این جملات را تكرار می كرد و در آخر ادعای خدائی و الوهیت نمود نعوذبالله.

حسینعلی بهاء 4 كتاب بنام (ایقان و بدیع و مبین و اقدس نوشته كه رد كلمات آنها را بتدریج كه خوانندگان خسته
نشوند خواهیم نوشت و 5 پسر و سه دختر داشت. عربی غلط در كتابهایش به چشم می خورد و بین او و برادرش میرزا یحیی صبح ازل اختلاف شدیدی درگرفت تا اینكه شاه عثمانی آنها را از هم جدا كرد و حسینعلی را به قبرس و صبح ازل را به عكا تبعید كرد میرزا حسینعلی در سال 1312 قمری به سن 7 سالگی فوت كرد و پسرش عبدالبها یا عباس افندی بجای او نشست.